Badem

Protiv groznice, bolesti želuca i crijeva, čira na želucu, gorušice, nervnog zamora

Badem (Prunus amygdalus communis L.), je značajan za ishranu, farmaciju i industriju. Poznat je i kao: bajam, migdal, mjendula, pitomi badem, mandula. Koristi se sjeme (zreo plod). Bere se u avgustu, septembru i oktobru.

Porijeklom iz Azije. Najviše uspjeva u zemljama oko Sredozemnog mora, a u našoj zemlji u primorskim predjelima. Plodovi se razlikuju po tvrdoći ljuske i po ukusu jezgra (slatki i gorki).

Gorki badem (Amygdalus amurus) razlikuje se od slatkog (Amygdalus dulcis) po tome što u njegovom sjemenu ima heterozida amigdalozida. U slatkom bademu ima više šećera i ulja. Sjeme gorkog badema nije jestivo, jer sadrži u sebi otrovne sastojke i može se koristiti samo pri spravljanju lijekova, naravno u minimalnim dozama.

Sjeme badema sadrži u 100 grama jestive materije 17% glicida, 50% lipida i 20% proteina. Od minerala najviše ima kalijuma i fosfora, a manje gvožđa i natrijuma. Naročito je bogat vitaminom B3 (PP), čiji nedostatak u organizmu izaziva pelagru.
Slatki badem ima potpuno bijele kotiledone i najčešće se koristi za pripremanje kolača. Još bolje ga je jesti nepečena, jer sprečava pojavu gorušice i čira na želucu.