Postanak i geneza ugljena

Ugljen je konačni produkt bioloških i geoloških procesa koji su trajali milijune godina. Povoljni uvjeti za akumulaciju treseta postojali su na različitim mjestima tijekom približno 350 miliona godina. Tijekom milenije razvijene su mnoge nove vrste biljaka, dok su druge nestale, tako su sasvim različite biljne vrste doprinosile stvaranju ugljenih formacija. Primjerice smolovita drveća nisu značajnije učestvovala do zadnjih 10 milijuna godina (kreda).

Za razvoj ugljenih formacija glavna su dva geološka perioda; karbon za kamene i tercijar za mrke ugljene.

Heterogenost ugljena uočava se između slojeva pojedinog ležišta, te u samom sloju, lateralno i vertikalno. Složenost građe ugljena povećava prisutnost mineralne tvari koja je ušla u ugljen u različitim periodima geneze ležišta. Tijekom  akumulacije tresetišta minerali su pritjecali u ležište plavljenjem tekućih vodotoka, ponajviše m i n e r a l i gline i kvarca. U tresetište ili  kasnije u manje i l i više konsolidiranom, zbijenom i raspucalom ugljenu cirkulirajućim vodama istaloženi su uglavnom karbonati i sulfidi. Taloženje pirita zbivalo se pomoću posebnih bakterija. Elementi u tragovima koje nalazimo u ugljenima potječu od biljaka.

 Razlike u ugljenima koje proistiću iz prvotne faze akumulacije organske supstance u tresetnom bazenu općenito se iskazuju tipovima ugljena.Ugljen je biolit, stijena nastala iz živih organizama kaustobiolita i l i gorivih biolita. Postoje znatne razlike u ugljenima, ne samo između pojedinih ležišta, ili unutar jednog ležišta od sloja do sloja, već i unutar svakog pojedinog sloja. Heterogenost ugljena vidljiva je izrazitije vertikalno na sloj dok je manje izražena lateralno.Ugljeni se razlikuju po tipovima i rangovima. Klasifikacije ugljena uređene su kombinacijom tipova i rangova.